کاوش موضوع نوروپاتی محیطی

بنوروپاتی محیطی، که اغلب به اختصار نوروپاتی نامیده می‌شود، به آسیب یا بیماری‌ای اشاره دارد که اعصاب را تحت تأثیر قرار می‌دهد. بسته به اینکه کدام فیبرهای عصبی تحت تأثیر قرار می‌گیرند، آسیب به اعصاب ممکن است حس، حرکت، عملکرد غده و/یا عملکرد اندام را مختل کند. نوروپاتی‌هایی که بر رشته‌های عصبی حرکتی، حسی یا اتونومی تأثیر می‌گذارند، علائم مختلفی را ایجاد می‌کنند. ممکن است بیش از یک نوع رشته‌ عصبی به طور همزمان تحت تأثیر قرار گیرد. نوروپاتی محیطی ممکن است حاد (با شروع ناگهانی، پیشرفت سریع) یا مزمن (علائم به آرامی شروع می‌شوند و به آرامی پیشرفت می‌کنند) بوده، و ممکن است برگشت‌پذیر یا دائمی باشد. علل شایع عبارتند از بیماری‌های سیستمیک (مانند دیابت یا جذام)، گلیکاسیون ناشی از هیپرگلیسمی، کمبود ویتامین، داروها (به عنوان مثال شیمی‌درمانی، یا آنتی‌بیوتیک‌های معمول تجویز شده از جمله مترونیدازول و دسته‌ی آنتی‌بیوتیک‌های فلوروکینولون (مانند سیپروفلوکساسین، لووفلوکساسین، موکسی فلوکساسین))، آسیب تروماتیک، ایسکمی، پرتودرمانی، مصرف بیش از حد الکل، بیماری سیستم ایمنی، بیماری سلیاک، حساسیت غیر سلیاکی به گلوتن، یا عفونت ویروسی. همچنین می‌تواند ژنتیکی (از بدو تولد وجود داشته باشد) یا ایدیوپاتیک (بدون علت شناخته شده) باشد. در اصطلاح پزشکی رایج، کلمه نوروپاتی (نورو-، «سیستم عصبی» و -پاتی، «بیماری») بدون کلمات توصیف کننده، معمولاً به معنای نوروپاتی محیطی است. نوروپاتی که فقط یک عصب را تحت تأثیر قرار می‌دهد «مونو‌نوروپاتی» و نوروپاتی که اعصاب را در مناطق تقریباً یکسانی در هر دو طرف بدن درگیر می‌کند «پلی‌نوروپاتی متقارن» یا به طور خلاصه «پلی‌نوروپاتی» نامیده می‌شود. هنگامی که دو یا چند (معمولا تعداد کمی، اما گاهی تعداد زیادی) عصب مجزا در نواحی مختلف بدن تحت تأثیر قرار می‌گیرند، «مونونوریت مالتیپلکس (mononeuritis multiplex)»، «مونونوروپاتی چند-کانونی (multifocal mononeuropathy)» یا «مونونوروپاتی چندگانه (multiple mononeuropathy)» نامیده می‌شود. نوروپاتی ممکن است باعث گرفتگی‌های دردناک، پرش‌های عضلانی (انقباض ماهیچه‌های ظریف)، کاهش توده عضلانی، تحلیل استخوان و تغییرات در پوست، مو و ناخن‌ها شود. علاوه بر این، نوروپاتی حرکتی می‌تواند باعث اختلال در تعادل و هماهنگی یا به طور شایع‌تر، ضعف عضلانی شود. نوروپاتی حسی ممکن است باعث بی‌حسی به لمس و لرزش، کاهش حس وضعیت بدن که منجر به هماهنگی و تعادل ضعیف‌تر می‌شود، کاهش حساسیت به تغییر دما و درد، سوزن‌سوزن شدن خودبه‌خودی یا درد سوزشی یا آلودینیا (allodynia) (درد ناشی از محرک‌های معمولا بدون درد، مانند لمس سبک) شود؛ و نوروپاتی اتونومی می‌تواند علائم متنوعی را بسته به غدد و اندام‌های درگیر ایجاد کند، اما علائم شایع عبارتند از کنترل ضعیف مثانه، فشار خون یا ضربان قلب غیرطبیعی، و کاهش توانایی تعریق طبیعی.... بیشتر در ویکی پدیا